aydunker.

Napagisip-isip ko na wala naman pala talaga akong pakelam sa realidad na pinapamukha ng mundong to.
Pinasok ko to, ginusto at hinayaang mahulog sa katangahan na to, sa kadahilanang dito ako masaya at ito naman talaga ang gusto ko mangyari.
Masarap na masakit, pero kung iisipin nga naman ng mabuti, mas madalas yung mga oras na masaya ako kesa sa nalulungkot. Ok narin' lusot na. :)